سدی که والدین سر راه موفقیت کودک می سازند

تمام تلاش والدین تربیت یک فرزند مستقل، باهوش و موفق است اما گاهی نادانسته و ناخواسته با رفتارهای اشتباهشان مسیر پیشرفت کودک را به سمت نادرست و مخالف هدایت می کنند و در حقیقت پتانسیل کودک را برای پیشرفت و رسیدن به موفقیت در آینده در همان دوران آغازین ماجراجویی به نحوی از بین می برند.

این یک حقیقت است که هر پدر و مادری می تواند فرزندی موفق و نابغه تربیت کند به شرط آن که مسیر را برای کودک خود تغییر ندهد. بارها شاهد بوده اید که یک ورزشکار و یا یک مخترع مشهور از خانواده ای ساده با والدینی بدون داشتن هیچ تخصص خاصی ظهور کرده اند در حالی که عکس این مطلب هم برای بچه های خانواده هایی که والدین سطح تحصیلات و تخصص بالایی دارند اتفاق افتاده است پس می توان نقش تربیت و رفتار والدین را به طور کامل احساس کرد.

در این بخش از نمناک به رفتارهای والدین با کودکان خواهیم پرداخت به خصوص رفتارهایی که مانع از رشد استعداد درونی آنها می شوند.

1- نا امید کردن از تجربه های جدید

والدینی که فرزند خود را از تجربه ی رویدادهای جدید و نو ناامید می کنند استعدادهای خفته فرزندشان را هرگز نمی بینند. زمانی که فرزند قصد دارد یک اتفاق جدید و البته معقول را تجربه کند این والدین هستند که می توانند حس جسارت و تلاش را در او زنده کنند اما گاهی پدر و مادرها به دلیل نگرانی و چنین باورهایی مانع از این اتفاق خوب می شوند.

2- ناز و نوازش کردن زیادی

نوازش و استفاده از الفاظ محبت آمیز برای ایجاد احساس آرامش و محبت در کودک الزامی است اما زیاده روی در آن بدون انکه والدین متوجه باشند کودک را از انجام کارهای سخت و طاقت فرسا باز می دارد چرا که نرمی و کشیدن ناز کودک بیش از اندازه منجر به کاهش حس قدرت در او می شود.

3- ستایش و تعریف از چیزها کوچک

تعریف و تمجید از کودک به طبع اثر مثبتی دارد اما زمانی که شما برای هر کار و هنرنمایی کوچک او شروع به ستایش می کنید پس او هرگز برای رسیدن به اهداف بزرگتر خود را به حرکت وادار نمی کند و به این باور می رسد که همین اندازه کم در حد و توان اوست و تلاشی برای گسترش توانایی هایش نخواهد داشت. به عنوان مثال تشویق یک کودک 8 ساله که لباس هایش را به درستی تن زده است اصلا رفتار مناسبی نیست.

4- دلسرد کردن از دوستی

محققان نتایج تحقیقات قبلی را در این زمینه بررسی کرده اند و به این نکته رسیدند که افرادی که رابطه اجتماعی ضعیف و همراه با استرس دارند در دوران کودکی با هر رفتار و درگیری با دوستانشان از ادامه رابطه دوستی با همان رفیق توسط والدینشان دلسرد شده اند به همین دلیل کودک نتوانسته برای بازسازی و یا حفظ استحکام رابطه وارد عمل شود و همین خود یک مانع بزرگ برای رسیدن به موفقیت در روابط اجتماعی است.

5- سخت گیری بیش از حد 

محققان دانشگاه لندن با مطالعات دقیق به این نتیجه دست یافتند که والدین سخت گیر و بسیار کنترل کننده مراحل بعدی و آینده زندگی فرزندشان را به شدت دچار آسیب می کنند. همچنین این سخت گیری ها در رفتارهای روزمره و عمومی موجب آسیب و ناتوانی های عاطفی و رفتاری در نوجوانان خواهد شد.

6- دلسرد کردن از بیان عاطفی

رابطه سالم مادر و فرزندی و همینطور پدر و فرزندی تعادل روانی کودک را تضمین می کند. کودک برای ابراز احساساتش به والدین باید با آغوش باز روبرو شود در غیر اینصورت دچار سرخوردگی و نگرانی خواهد شد. به کودکتان بیاموزید که ناراحتی و شادی هایش را به درستی بروز دهد و انها را هرگز در خود پنهان نکند.

7- تمرین نکردن آموخته ها

علی رقم تمام آموزش هایی که والدین به کودک می دهند او همچنان در جستجوی یادگیری واقعیت از رفتار آنهاست. زمانی که کودک توسط والدین به احترام تاکید می شود اما هیچ احترامی در رفتار خود والدینش مشاهده نمی کند پس نمی تواند آموخته هایش را به مرحله عمل برساند پس اینگونه موفقیت مهمی به نام داشتن اخلاق و رفتار درست را از دست خواهد داد.